O GÜN GÜNEŞ DOĞMADI




Fizikçi, eşini ve diğer çocuklarını alarak Amerika'ya kalkan gemiye binmişti. Geride kalan bir oğlu vardı. Çok uğraşsa da Amerika hükümeti onu kabul etmemişti.


Gözü arkada, kalbi oğlunda, yaşama sarılma mecburiyetinin yolculuğuydu bu. Bilim onu bir kez daha korumuş, hatta bombalardan kurtarmıştı. Bilim ona ve ailesine, o gemide ve gidecegi ülkedeki yer için etkili bir anahtar olmuştu.  O, nemli gözlerle son kez baktı Almanya'ya. Almanya, onun Almanya'sı mıydı, yoksa oğlunun Almanya'sı olarak mı var olacaktı? Hastanedeki oğlu, şizofreni teşhisiyle bıraktığı yerde, Almanya'da idi. Amerika'nın kabul etmediği oğlu...

Günler, aylar ve hatta bir kaç yıl geçmişti ki, onu bağrına basan hükümet bir taleple onu sıkıştırmaya başlamıştı. M=c² gibi değildi bu kez işler. Bu kez acımasız bir ticaret, bir yarış ve dahası bu güne kadar insanlık adına yaptığı tüm şeylerin tezatı idi önündeki paket. Bu paketin içinden sürekli olarak da yeni paketler çıkabilirdi de.  Sonsuzluk sanki uzay yerine dünyada bulmuştu kendisini. Üstelik o, yıllardır uzayın sonsuzluğu ve maddenin kütlesine rağmen yer çekimine karşı verebileceği mücadeleyi irdelemişti. Bunun sırrının hız olduğunu biliyordu.

Üniversite bahçesinde bir banka çekildi ve bu yarıştaki amansız problemi çözdü.

Çözülmüş bu problem korkunçtu ve hiç bir insan bu sonuçu yaşatmak istemezdi. Vicdanı böyle haykırıyordu. Vicdanı buna emindi.

Bir sabah Japonya'dan bir haber ile irkildi. Uranyum parçacığı, tıpkı onun hesapladığı gibi Hirojima'da nihai sona ulaşmıştı. Bu zor fizik probleminin hatasız çözümünün insanlık tarihindeki, en etkili çözüm ispatıydı. Algı herkes için tekti. Uranyum, reaktör ve ölüm. Problem ve hesaplar doğruydu. Üstelik Almanya'ya karşı bir yarış kazanılmıştı.

Fizikçi kendini iki kez affetmedi, oğlunu bıraktığı gün ve o fizik problemini çözdüğünde.

Bazen yaşam, biriktirdiğimiz her türlü bilgiyi, vicdanî silahımız halinde bize geri gönderebiliyor. Belki medeniyet dediğimiz, doğal olmayan insansı kuralların kurguladığı yaşam icinde, en acımasız hakimdir bize geri dönen vicdanlarımız.  Bilinmez ki !

E.E

- @@@

Vicdan ile işini yapan tüm meslek mensuplarına itafen olsun ...

 

Yorumlar

  1. Vicdan; şu zamanda herkesde var olan mı ki??? İnsanın yüreğiyle özdeşleşen bir olgu bence. Dileğim vicdanlı kişilerle karşılaştırsın sizi her daim.
    Bu dizeleriniz de mükemmel, kutlarım. Kaleminize ve yüreğinize kuvvet…

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Vicdani rahat insanlardan olmak dileğiyle...
      Teşekkür ederim 💙💙

      Sil
  2. Bu bilim insanı malum olduğu üzere Albert Einstein; kendisi dönemin Abd başkanına bir mektup yazmıştı: II. Dünya Savaşı başlamadan hemen önce Einstein, ABD Başkanı Franklin D. Roosevelt'e gönderdiği mektupta atom moleküllerinin parçalanmasının büyük bir yıkıcı etki yarattığından bahsetmiş ve Nazi Almanya sına karşı uyarmıştı. Ama maalesef Einstein bombanın kullanıldığını öğrendiğinde büyük bir hayal kırıklığı ve vicdan azabıyla sarsıldı; onun hassasiyeti bilim insanlık için kullanılmalıydı...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Düşünsenize, bilim insansınız ve gelecek tehlikede, üstelik sizin okuyabileceginiz bir formülle. Çok zor bir durum.
      Adaletli kalmak ve bilgiyi insanlığın faydası tarafında kullanmak... Mesleğin onurlu mensubu olmak ya da olamamak.
      Zor zamanlar olduğu kesin.

      Sil
    2. İlginiz ve paylaşımınız için teşekkür ederim. Selam ve sevgiyle...

      Sil
    3. Vicdan...Vicdan.vicdan ..Evet

      Sil
    4. Karanliğin esiri olan kalpleri iyiliğin ve barışın yenmesini diliyorum. Çünkü vicdan bu kalplere uğramayacak gibi...

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

SANDIK (podcast)

KIZILCAGÜN (podcast)

BİRLİK ve AYRIŞMAK