Yağmur

Ne çok yağdın, üstüme üstüme...
Islanmak sorun değil de, düşünmeler bir girdap. 

Küçücük damlaların vurdu yüzüme, serin serin. Gözyaşı gibi aktı yanağımdan. Tattım, tuzlu mu diye, tuzu yoktu bu damlaların.  Sadece yağmur... Yine de başarmıştın yüzümü ıslatmayı.

Damlalarına dokundum, denize dokunmak gibi mi diye, sen farklıydın . Sabır lazım geldi, damlalar biriksin diye. Bekledim, bir avuç yağmur ol diye. Aktın gittin, bu kez de sen beklemedin. Anladım ki, sabırsız olan sendin.

Kuşlar geldi birikintine. Bir yudum alıp senden, bir de kanatlarını ıslattılar. Sen bir canda sonsuz oldun. Bir damla, bir yudum... Kıskandım...

Başımı kaldırdım gökyüzüne,  öyle çoktun ki, elime düşen bir damla reva gördüğündü sanki sadece. Başım yukarda öylece kaldım. Sen vermek istedin, ben de almak ... Güneşi de gizlemişti bulutların ama ziyanı yok, damlaların hem aydınlıktı hem şeffaf. Öyle çok yağdın ki, ben seninle kaplandım.

Yağmur ıslağı üşütmezmiş anladım.

E.E